Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008

Ο Έλλην και το χιόνι

Το σπάνιο για τη χώρα μας φαινόμενο, προκαλεί μερικούς συμπολίτες μας να φθάσουν στα άκρα…

Η χιονόπτωση

Ο Ελληνάρας έχει στενή συγγένεια με τον τζίτζικα. Παρά τις προειδοποιήσεις για επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα και ενώ όλη η χώρα κρέμεται στους τηλεοπτικούς δέκτες για να δει το σπάνιο φαινόμενο του χιονιού κάποιοι υπακούουν στο ένστικτο και αψηφώντας τον «χιονιά», γεμίζουν ασφυκτικά τα μπουζούκια και τα μεγάλα clubs, ενώ κάποιοι άλλοι έχουν ήδη πάρει τα βουνά για ακόμη περισσότερο χιόνι, με κίνδυνο να αποκλειστούν και να σηκώσουν στο πόδι τους διασώστες. Η νύχτα περνά με χιονόπτωση και όσοι δεν ξενύχτησαν βλέποντας το χιόνι (ή το πρόγραμμα κάποιου νυχτερινού κέντρου), είχαν ένα ευχάριστο κατάλευκο ξύπνημα. Οι περισσότεροι άνοιξαν ξανά τους δέκτες τους για να διαπιστώσουν αν λειτουργεί καλά η κρατική μηχανή. Ο Ελληνάρας όμως δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο κάλεσμα της φύσης και αφού έντυσε με χοντρά ρούχα τα παιδιά, μπήκαν όλοι μαζί στο αυτοκίνητο για την κοντινότερη εξοχή. Το πρόγραμμα περιλάμβανε λίγο χιονοπόλεμο και στη συνέχεια πολύωρο λουκούλλειο γεύμα σε παρακείμενη χασαποταβέρνα όπου θα μπορούσαν να σχολιάσουν το πόσο χιόνισε και τι ωραία που είναι η φύση.

Στο δρόμο, η τροχαία τους έκοψε τη φόρα λέγοντας ότι πρέπει να τοποθετήσουν αντιολισθητικές αλυσίδες. Ο Έλλην οδηγός παρεξηγήθηκε, σαν να του έχουν προσβάλλει την υπόληψη. Οι αλυσίδες ισοδυναμούν στο μυαλό του με ανικανότητα οδήγησης και αυτός πιστεύει ότι μπορεί να πατινάρει με το όχημα καλύτερα και από αθλήτρια του πατινάζ επί πάγου. Θεωρεί μάλιστα ότι ελέγχει τις κινήσεις του τόσο καλά που ακόμη και ο Αλέξης Κωστάλας θα έμενε έκπληκτος. Λίγα μέτρα πιο κάτω όμως, το όχημα βουλιάζει στο χιόνι. Τότε ο ίδιος οδηγός βγαίνει αγανακτισμένος από το αυτοκίνητο και αρχίζει να αναρωτιέται «τι κάνει το κράτος». Πιστεύει ότι δικαιωματικά του ανήκει ένα εκχιονιστικό μηχάνημα για να ανοίγει το δρόμο σ’ αυτόν και την οικογένειά του. Μαζί με άλλους φυσιολάτρες -χωρίς αλυσίδες- δημιουργούν απίστευτο μποτιλιάρισμα και εμποδίζουν τη διέλευση των μηχανημάτων. Αργότερα και αφού έχουν ταλαιπωρήσει τους πάντες, με τη βοήθεια γερανών το όχημα «ανασύρεται» και επιστρέφουν (πάντα χωρίς αλυσίδες) στο σπίτι. Στη διαδρομή το αυτοκίνητο ξανακολλάει και ο Ελληνάρας το παρατάει στη μέση του δρόμου προκαλώντας κυκλοφοριακό έμφραγμα. Γυρίζει στο σπίτι με όχημα της πυροσβεστικής.

VS

Η Κατάπτωση

Εκεί, διαπιστώνει ότι το χιόνι έχει καλύψει το περβάζι του. Πανούργος ων, σκέπτεται να ρίξει νερό για να λιώσει τον πάγο. Το σχέδιό του πετυχαίνει. Το περβάζι του είναι πεντακάθαρο αλλά από το νερό και τις χαμηλές θερμοκρασίες, ο δρόμος μετατρέπεται σε γήπεδο του χόκεϊ. Βλέποντας το αποτέλεσμα του σχεδίου του και μερικούς γείτονες να γκρεμοτσακίζονται, ο ΄Ελληνας πραγματικά αγανακτεί. Ωρύεται προς πάσα κατεύθυνση (και κυρίως προς την τηλεοπτική κάμερα) ζητώντας αλάτι. Εδώ και τώρα. Παράλληλα καταγγέλλει την έλλειψη μέτρων από το κράτος, που δεν φρόντισε να καθαρίσει το κατώφλι του και τον εξώθησε στη χρήση του επιβλαβούς νερού. Η επόμενη ημέρα είναι εργάσιμη. Παρά όμως το γεγονός ότι χθες αποπειράθηκε να πάει «στα χιόνια» με το αυτοκίνητο χωρίς αλυσίδες, αρνείται να περπατήσει μέχρι κάποιο μέσο μαζικής μεταφοράς ή έστω να βάλει αλυσίδες και να πάει στο γραφείο του.

Μια ημέρα αργίας είναι θεόσταλτο δώρο, αλλά δεύτερη δεν μπορεί να λείψει χωρίς να προκαλέσει το αφεντικό του. Έτσι την επομένη αποφασίζει ότι μπορεί και πάλι να οδηγήσει στον πάγο με πιρουέτες και την άνεση χορευτή. Καθαρίζει κακήν κακώς το τζάμι, αφήνει τα χιόνια πάνω στο όχημα για να δείξει στους συναδέλφους, πόσο χιόνισε εκεί που μένει και ξεκινά. Στη διαδρομή, το χιόνι πέφτει μοιραία από το όχημα και γεμίζει το δρόμο, δημιουργώντας παγίδες για τους υπόλοιπους αμέριμνους οδηγούς και κυρίως για τα δίτροχα και τους πεζούς.

Όταν οι αχτίδες του ήλιου λιώσουν και τους τελευταίους πάγους, ο Ελληνάρας θα έχει ξεχάσει την ταλαιπωρία. Θα αναπολεί το χιόνι και θα έχει παγιώσει την άποψη ότι ο κρατικός μηχανισμός δεν κάνει τίποτα για τους ανυπεράσπιστους πολίτες.

Το παραπάνω κείμενο μου άρεσε πάρα πολύ και το βρήκα σε ένα blog.
Το υπογράφει ο Σταμάτης Ζαχαρός. http://zacharos.capitalblogs.gr/listArticles.asp

Δεν υπάρχουν σχόλια: